Μέρες που είναι

       

Κοίτα κάτι ιδέες που μπαίνουν σε μερικούς – μερικούς

Μαθαίνουμε μαθηματικά με το ΥΠΕΧΩΔΕ

Το ΥΠΕΧΩΔΕ, με πρόσφατο δελτίο τύπου ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της εθνικής απογραφής των αερίων του θερμοκηπίου, την οποία διαβίβασε και στην αρμόδια γραμματεία του ΟΗΕ, η οποία παρ’ όλα αυτά δεν έδειξε να πείθεται, με συνέπεια να ακολουθήσει η γνωστή απόφαση προσωρινής αποβολής από τους μηχανισμούς του πρωτοκόλλου του Κιότο. Το ΥΠΕΧΩΔΕ, πάντως, επαίρεται για το έργο του και, ειδικά, για το ποσοστό αύξησης των εκπομπών 24,6 %, που καταγράφει η απογραφή του. Οι προηγούμενες απογραφές του 2007 και 2006 κατέγραφαν την περίοδο μέχρι και το 2005 και το 2004, αντίστοιχα. Ας δούμε, λίγο πιο αναλυτικά, πως τα κατάφερε:

	Εθνικές απογραφές ΥΠΕΧΩΔΕ
	2006		2007		2008
	εκπομπές       (kt CO2 eq)	ποσοστό αύξησης	εκπομπές  (kt CO2 eq)	ποσοστό αύξησης	εκπομπές       (kt CO2 eq)	ποσοστό αύξησης
Έτος βάσης	111.053,05		111.054,09		106.830,09
2000	131.755,61	18,6%	131.756,36	18,6%	128.231,43	20,0%
2001	133.287,72	20,0%	133.288,43	20,0%	129.568,33	21,3%
2002	132.767,50	19,6%	133.017,08	19,8%	129.405,11	21,1%
2003	137.282,83	23,6%	137.283,64	23,6%	133.500,11	25,0%
2004	137.632,02	23,9%	137.633,02	23,9%	133.725,70	25,2%
2005			139.241,68	25,4%	133.831,23	25,3%
2006					133.112,35	24,6%

 Με την εθνική απογραφή του 2008 διορθώθηκε η τιμή των εκπομπών του έτους βάσης (1990 και 1995) από 111.054,09 kt CO2 eq σε 106.830,09 kt CO2 eq (όπως απαιτούσε η γραμματεία του ΟΗΕ). Όχι μόνο, όμως. Διορθώθηκαν και οι τιμές ακόμη και των πρόσφατων ετών. Οι τιμές που το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ είχε συμπεριλάβει στην εθνική απογραφή του 2007. Αν δεν είχε συμβεί αυτό, τα αποτελέσματα θα ήταν τα παρακάτω:

	εκπομπές      (kt CO2 eq)	ποσοστό αύξησης
Έτος βάσης	106.830,09
2000	131.756,36	23,3%
2001	133.288,43	24,8%
2002	133.017,08	24,5%
2003	137.283,64	28,5%
2004	137.633,02	28,8%
2005	139.241,68	30,3%

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι διαφορές που προκύπτουν είναι εμφανείς.

   Για να μην αδικούμε κανέναν: είναι πιθανό να άλλαξε η συνολική φιλοσοφία υπολογισμού των εκπομπών των ρύπων. Επειδή, όμως, οι πολιτικές και επικοινωνιακές συνέπειες του επανυπολογισμού είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανείς, θα εξακολουθήσουμε να είμαστε επιφυλακτικοί. Πολύ, δε, περισσότερο, όταν η αρμόδια γραμματεία του ΟΗΕ διατυπώνει σοβαρές επιφυλάξεις (από επιστημονική και τεχνοκρατική σκοπιά) για την αξιοπιστία του συστήματος καταγραφής των εκπομπών των ρύπων. Μέχρι του σημείου να θέτει εκτός των μηχανισμών του πρωτοκόλλου του Κιότο (έστω και προσωρινά) την Ελλάδα.

   Ακόμη, όμως, και αν είναι βάσιμο το 24,6 % του ΥΠΕΧΩΔΕ (και δεν είναι 29 % ή 30 %, για παράδειγμα), η κατάσταση στον τομέα αυτό παραμένει εξαιρετικά οριακή και κρίσιμη. Και η κατάσταση αυτή είναι ασυμβίβαστη με την κατασκευή των νέων λιθανθρακικών και λιγνιτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, που θα προσθέσουν στο παραπάνω ποσοστό ένα, επιπλέον, 28 %.

   Για την προοπτική αυτή τι έχει να μας πει το λαλίστατο, κατά τα άλλα, ΥΠΕΧΩΔΕ, που αποφεύγει συνειδητά, μέχρι τώρα, να τοποθετηθεί καθαρά στη ζοφερή πραγματικότητα που πάει να διαμορφωθεί;

 

 

 

 

 

 

 

ΥΠΕΧΩΔΕ μαινόμενο

Σε εξαιρετική «φόρμα» το ΥΠΕΧΩΔΕ, μετά την αρμόδια γραμματεία του ΟΗΕ, την οποία «στόλισε» κανονικά, άνοιξε, μέσα σε λίγες μέρες, νέο μέτωπο με την ΕΕ και τον αρμόδιο επίτροπο κ. Δήμα. Αφορμή ήταν τα δημοσιεύματα για πιθανή παραπομπή στο ευρωπαϊκό δικαστήριο της Ελλάδας για παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας.

Στην αρχική δήλωση του ΥΠΕΧΩΔΕ, απάντησε ο κ. Δήμας, για να επανέλθει το ΥΠΕΧΩΔΕ με ακόμη πιο επιθετικό τρόπο (δείτε και σχετικό ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας»).

Μέσα από αυτό τον καταιγισμό των παρεμβάσεων του ΥΠΕΧΩΔΕ, αναδεικνύονται τρία ζητήματα:

• διαστρεβλώνεται το περιεχόμενο της απόφασης της γραμματείας του ΟΗΕ. Ενώ η Ελλάδα εγκαλείται για την απουσία αξιόπιστου συστήματος καταγραφής των ρύπων, το ΥΠΕΧΩΔΕ διακινεί την άποψη ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο αν ήταν σωστή η εκτίμηση των εκπομπών του 1990 (όχι, δηλαδή στο 2008, αλλά στο 1990)
• παρά την «σφαλιάρα» που δέχτηκε, εξακολουθεί να διατυμπανίζει ότι το σύστημα καταγραφής των ρύπων είναι άψογο κλπ.
• αποδίδει όλα όσα συμβαίνουν, σε εξωτερικούς παράγοντες και όχι στην πολιτική που ακολουθεί το ίδιο το υπουργείο. Ανακαλύπτει εχθρούς και υπονομευτές, από τη γραμματεία του ΟΗΕ και την ΕΕ, μέχρι την εσωτερική πολιτική σκηνή.

Δυστυχώς, με αυτή τη λογική, δεν πετυχαίνει τίποτε άλλο από το να αναδεικνύει την πλήρη ανικανότητα πολιτικής και διοικητικής διαχείρησης του τεράστιου ζητήματος των κλιματικών αλλαγών και της εφαρμογής του πρωτοκόλλου του Κιότο.