Αυτή η γη είναι δική μας! Όχι στο λιθάνθρακα

Στην τελική ευθεία μπαίνουν οι δράσεις των πολιτών στο Αλιβέρι. Μετά από αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις και προσπάθειες, μετά τη συνάντηση της Δευτέρας 19/1 με τη δήμαρχο και τη συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής των φορέων, την Τρίτη 20/1, ανακοινώθηκε ότι:

Δενδροφύτευση με σκοπό την αποτροπή εγκατάστασης λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, ανακοίνωσαν η Συντονιστική Επιτροπή φορέων του Αλιβερίου ενάντια στο Λιθάνθρακα και η Greenpeace. Οι δυο φορείς ανακοίνωσαν σήμερα την απόφασή τους να προχωρήσουν στη φύτευση εκατοντάδων δένδρων στην περιοχή Στάχτες Μυλακίου την 1^η Φεβρουαρίου ώστε να παραμείνει οριστικά στην κυριότητα του Δήμου Ταμυναίων και να αποτραπεί η κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας της ΔΕΗ που θα προκαλέσει βαρύτατες επιπτώσεις στο Αλιβέρι, την Εύβοια αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα.

Το συγκεκριμένο οικόπεδο στο οποίο θα γίνει η δενδροφύτευση ανήκει σήμερα στο Δήμο Ταμυναίων  και βρίσκεται κυριολεκτικά ανάμεσα στην τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ και τον πετρελαϊκό σταθμό της ΔΕΗ και δίπλα στα σπίτια του οικισμού Μυλάκι. Η Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου (ΚΕΔ) το παραχώρησε δωρεάν στο Δήμο στις 10 Φεβρουαρίου 2004, με τον όρο ο Δήμος να κατασκευάσει αθλητικές εγκαταστάσεις, σχολείο και να προχωρήσει σε εργασίες ανάπλασης (πράσινο) στην περιοχή έως τις 10 Φεβρουαρίου 2009. Στην αντίθετη περίπτωση το οικόπεδο επανέρχεται αυτοδίκαια στην κυριότητα του Δημοσίου.

Το ίδιο οικόπεδο έχει ζητήσει η ΔΕΗ, μέσω του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της, κ. Αθανασόπουλου, για την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας. Η ΚΕΔ, λειτουργώντας με πλήρη αδιαφάνεια, υπόσχεται θετική αντιμετώπιση του αιτήματος ΔΕΗ, σύμφωνα με επιστολές της προς την Επιχείρηση. Η ΔΕΗ έχει ήδη προεξοφλήσει την κατασκευή αυτής της μονάδας εντάσσοντάς την στο επιχειρηματικό της πλάνο (Οκτώβριος 2008), παρ’ όλο που δεν έχει την κυριότητα της εν λόγω έκτασης.

Σχεδόν πέντε χρόνια μετά την παραχώρηση της έκτασης και παρά τις σημαντικές καθυστερήσεις του Δήμου, τελικά μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 30/9/2008, στο χώρο εγκαταστάθηκαν δύο οικίσκοι (που θα χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικό περιβαλλοντικό κέντρο), ενώ ολοκληρώνεται η κατασκευή δύο γηπέδων. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ίδια συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο κατά πλειοψηφία τάχθηκε ενάντια στην κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας στην περιοχή. Με αυτά τα δεδομένα, οι πολίτες του Αλιβερίου και η Greenpeace αναλαμβάνουν δράση για να αποτρέψουν την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι.

Η δενδροφύτευση που πραγματοποιούν οι τοπικοί φορείς και η Greenpeace σηματοδοτεί σε πρώτη φάση την ολοκλήρωση υλοποίησης όλων των συμβατικών όρων παραχώρησης του Δημόσιου κτήματος.

 

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης

 

Οι “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα” καλούν όλους τους πολίτες, ιδιαίτερα των κοντινών περιοχών και αυτών που αντιμετωπίζουν την ίδια απειλή του λιθάνθρακα, να δώσουν μαζικό και αγωνιστικό παρόν στην δράση αυτή, συμπαρατασσόμενοι, για μια ακόμη φορά με τους ενεργούς πολίτες του Αλιβερίου. Ανοιχτό κάλεσμα έχουν απευθύνει, επίσης, και οι Ενεργοί πολίτες Εύβοιας.

 

 

Η πρώτη νέα λιγνιτική μονάδα είναι και η πρώτη ιδιωτική

Αν και δεν συμπεριλαμβάνεται στους πίνακες των αδειοδοτημένων μονάδων της ΡΑΕ (ενημέρωση 12/1/2009), ωστόσο, από δημοσιεύματα διαρρέει ότι είναι γεγονός η αδειοδότηση μιας νέας λιγνιτικής μονάδας (μετά από πολλά χρόνια) και, μάλιστα, η μονάδα αυτή ανήκει σε ιδιώτη. Αυτή η εξέλιξη σηματοδοτεί, κατά πάσα πιθανότητα, μια νέα περίοδο για τα ενεργειακά πράγματα της χώρας, που θα τη χαρακτηρίζει η επιμονή στο λιγνίτη και η προσπάθεια εισαγωγής του λιθάνθρακα. Ασυγκίνητη, προφανώς, η κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία, δείχνουν να μην καταλαβαίνουν το οριακό σημείο στο οποίο βρίσκεται η χώρα, τόσο από την άποψη του ελέγχου των αέριων ρύπων, όσο και από την άποψη της διόγκωσης των περιβαλλοντικών και κοινωνικών προβλημάτων στις περιοχές του λιγνίτη.

 

Παραθέτουμε το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας www.euro2day.gr :

  

Το «πράσινο φως» εξασφάλισε από το υπουργείο Ανάπτυξης ο όμιλος της ΓΕΚ/ΤΕΡΝΑ για λιγνιτική μονάδα ισχύος 460 MW στο Αμύνταιο της Φλώρινας. Η ΡΑΕ είχε γνωμοδοτήσει θετικά από πέρσι το καλοκαίρι στην αίτηση που υπέβαλε ο όμιλος πριν από ενάμισι περίπου χρόνο και στις 23 Δεκεμβρίου 2008 το υπουργείο Ανάπτυξης ενέκρινε την έκδοση άδειας για την πρώτη λιγνιτική μονάδα από ιδιώτη.

 

Όπως έχει ήδη μεταδώσει το euro2day.gr, η ΡΑΕ είχε γνωμοδοτήσει θετικά για την άδεια παραγωγής της λιγνιτικής μονάδας αφού η Ήρων Θερμοηλεκτρική προσκόμισε έγγραφα από ορυχείο της Fyrom ότι θα έχει εξασφαλισμένες εισαγωγές λιγνίτη περί τους 3 εκατ. τόνους ετησίως.

 

Η συγκεκριμένη επένδυση αποκτά ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνον γιατί θα είναι η πρώτη ιδιωτική λιγνιτική μονάδα, αλλά και γιατί η Ήρων αυτή τη στιγμή διαθέτει έναν ισχυρό εταίρο, την GDF–SUEZ, για την κατασκευή της μονάδος.

 

Στην ίδια περιοχή, λιγνιτική μονάδα ενδιαφέρεται να κατασκευάσει και η ΔΕΗ και η προθεσμία για την υποβολή προσφορών είναι στις 18 Φεβρουαρίου. Το έργο αφορά στη μελέτη, προμήθεια, μεταφορά, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία ατμοηλεκτρικής μονάδας ΙΙ στη Μελίτη Φλώρινας, ισχύος 420-450MW, με καύσιμο κονιοποιημένο λιγνίτη και με δυνατότητα παροχής θερμικής ενέργειας ισχύος 70 MWh για τηλεθέρμανση.

          
Πάντως, πηγές της αγοράς είχαν εκφράσει στο euro2day.gr προβληματισμό για την ανάληψη μιας τέτοιας επένδυσης από ιδιώτη, δεδομένου ότι θεωρείται «ιδιαιτέρως ακριβή» για τρεις κυρίως λόγους.

          

Πρώτον, γιατί από το 2013 και μετά με βάση Κοινοτική Οδηγία, όλοι οι σταθμοί Ηλεκτροπαραγωγής θα πρέπει να προαγοράζουν δικαιώματα ρύπων, κόστος που θεωρείται ήδη δυσβάστακτο και επιβαρύνει το κόστος παραγωγής ιδιαίτερα για τις ρυπογόνες λιγνιτικές μονάδες, γι΄ αυτό και οι επενδυτές στρέφονται πλέον στο φυσικό αέριο.

 

Δεύτερον, οι επενδύσεις αυτού του είδους θεωρούνται ακριβές δεδομένου ότι οι λιγνιτικές μονάδες δεν είναι τυποποιημένες, όπως του φυσικού αερίου, αλλά σχεδιάζονται εξαρχής, είναι δηλαδή, tailor made.

Τρίτον, οι μονάδες πρέπει να βρίσκονται δίπλα σε ορυχείο, η τροφοδότηση του οποίου θα πρέπει να είναι εξασφαλισμένη για μία 30ετία τουλάχιστον. Η μοναδική εταιρία που μπορεί να κάνει τέτοιου είδους επενδύσεις εκτιμάται ότι είναι μόνον η ΔΕΗ σε αυτήν τουλάχιστον τη φάση, δεδομένου ότι έχει εξασφαλισμένη φθηνή πρώτη ύλη και επιπλέον, με τους πολλούς σταθμούς που διαθέτει ήδη εξισορροπεί το κόστος της.

 

Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοηθεί και το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή είναι σε εκκρεμότητα η εκδίκαση της έφεσης της ΔΕΗ στο Ευρωπαϊκό Πρωτοδικείο για την ακύρωση της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για το θέμα της πρόσβασης τρίτων στο λιγνίτη. Να υπενθυμίσουμε ότι στις 5/3/2007 η Κομισιόν κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει στη διάθεση σε τρίτους του 40% των εγχώριων λιγνιτικών κοιτασμάτων και μέχρι να γίνει αυτό να εκχωρήσει σε ιδιώτες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, συνολικής ισχύος πλέον των 2000 MW.

 

Επιπλέον, ο όμιλος της ΓΕΚ-Τέρνα είχε πλειοδοτήσει στο διαγωνισμό για τη μίσθωση των λιγνιτικών κοιτασμάτων στη Βεύη της Φλώρινας, διαγωνισμός για την τύχη του οποίου δεν έχει αποφασίσει ακόμη το ΥΠΑΝ.

 

Αναφορά στο θέμα κάνει και η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.

 

Ακόμη μια χρονιά «αγκαλιά» με το λιγνίτη

Μια πρώτη ανασκόπηση του ενεργειακού προσώπου της χώρας, για το έτος 2008, και σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ, επιχειρεί το δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS. Το συμπέρασμα: απογοητευτικό. Για μια ακόμη χρονιά η χώρα μας παραμένει αγκιστρωμένη στα ορυκτά καύσιμα. Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης:

 

Τη στιγμή που σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα αλλά και οι διεθνείς οργανισμοί επισημαίνουν πως δεν υπάρχουν περιθώρια αδιαφορίας μπροστά στην απειλή της αποσταθεροποίησης του παγκόσμιου κλίματος, η Ελλάδα εξακολουθεί να κινείται στην πεπατημένη της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα στην παραγωγή ηλεκτρισμού, τον πιο ρυπογόνο τομέα της οικονομίας μας. 

 

Αυτό προκύπτει από τα συγκεντρωτικά στοιχεία για το 2008 του διασυνδεδεμένου ηπειρωτικού Συστήματος Ηλεκτρισμού που δημοσιοποίησε την 19-1-2009 ο Διαχειριστής του Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ).

 

Πιο συγκεκριμένα:

 

Η τελική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στο ηπειρωτικό σύστημα αυξήθηκε το 2008 κατά 0,6%. Αξιοσημείωτο είναι πως η μικρή αυτή αύξηση προέρχεται αποκλειστικά από την κατανάλωση Μέσης και Χαμηλής Τάσης η οποία αυξήθηκε κατά 1,2% ενώ εκείνη των μεγάλων ενεργοβόρων βιομηχανικών μονάδων (καταναλωτές υψηλής τάσης) μειώθηκε κατά 3,2%. Γίνεται φανερό πως επείγει η λήψη μέτρων εξοικονόμησης κυρίως στον οικιακό τομέα και σε εκείνον των υπηρεσιών.

Ταυτόχρονα, η παραγωγή ηλεκτρισμού στο ηπειρωτικό σύστημα συνέχισε να εξαρτάται σε συντριπτικό βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα και από τις εισαγωγές από τις γειτονικές χώρες. Χαρακτηριστικό είναι πως η παραγωγή των λιγνιτικών σταθμών το 2008 αποτέλεσε το 58,3% της εγχώριας ηλεκτροπαραγωγής καλύπτοντας το 52,5% της κατανάλωσης. Την ίδια στιγμή, δεκάδες αιτήσεις για κατασκευή νέων μονάδων με ορυκτά καύσιμα ισχύος χιλιάδων Μεγαβάτ κατατίθενται στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Εντυπωσιακή, τέλος, είναι και η εξάρτησή μας από τις εισαγωγές ηλεκτρισμού οι οποίες καλύπτουν πλέον το 9,9% της κατανάλωσης στο ηπειρωτικό σύστημα, έχοντας αυξηθεί κατά 28,6% σε σχέση με το 2007.

Στο παρακάτω γράφημα φαίνεται πώς καλύφθηκε η τελική κατανάλωση ηλεκτρισμού ανά καύσιμο στο Ηπειρωτικό Σύστημα το 2008:

 

Σε ότι αφορά τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας -συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων υδροηλεκτρικών- η παραγωγή τους αποτέλεσε μόλις το 8,0% της κατανάλωσης του ηπειρωτικού συστήματος. Οι «νέες ΑΠΕ» (αιολικά, ηλιακά, βιομάζα) συνεισέφεραν μόλις 2,8%. Υπενθυμίζουμε πως σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση της ΕΕ για το «Ενεργειακό-Κλιματικό Πακέτο» η Ελλάδα είναι νομικά δεσμευμένη να εξασφαλίσει συνεισφορά των ΑΠΕ κατά 30-35% στην τελική κατανάλωση ηλεκτρισμού το 2020. Επομένως, ακόμα κι αν υποθέσουμε σταθεροποίηση της κατανάλωσης στα σημερινά επίπεδα, και υποθέτοντας συνεισφορά 7-8% των μεγάλων υδροηλεκτρικών, θα πρέπει σε μόλις 12 χρόνια η παραγωγή από νέες ΑΠΕ σχεδόν να δεκαπλασιαστεί (από 2,8% σε 22-28%).SOS η συνέχιση της μέχρι σήμερα κατάστασης είναι απλά ανεπίτρεπτη και επείγει να ξεκινήσει και στη χώρα μας μια ουσιαστική δημόσια συζήτηση για τον επανακαθορισμό της στρατηγικής και των προτεραιοτήτων του ενεργειακού μας μοντέλου.

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της οικονομικής, κλιματικής και ενεργειακής κρίσης, είναι ανεπίτρεπτο για παράδειγμα να εκτιμώνται σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΔΕΗ ΑΕ για το 2008 δαπάνες 285 εκ ευρώ για εισαγωγές ηλεκτρισμού και 145 εκ ευρώ για αγορές δικαιωμάτων εκπομπής CO2. Η ενέργεια που δεν καταναλώνουμε είναι η πιο φθηνή, καθαρή, ανεξάντλητη και εγχώρια «πηγή» ενέργειας που διαθέτουμε και όμως παραμένει αναξιοποίητη. Και για αυτό είναι σημαντικές οι ευθύνες της πολιτείας, των επιχειρήσεων αλλά και όλων των πολιτών που πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως η εποχή της άφθονης και φτηνής ενέργειας έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

 

Η συμμόρφωση της χώρας μας με τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο της κλιματικής πολιτικής της ΕΕ αλλά και η αναγκαία στροφή της οικονομίας σε μια υπεύθυνη και βιώσιμη κατεύθυνση απαιτεί ένα ριζικό επανακαθορισμό της ενεργειακής μας πολιτικής με άξονες:

• Τη μείωση της κατανάλωσης, με έμφαση στον οικιακό και τον τριτογενή τομέα
• Την αποτελεσματική προώθηση σε μεγάλη κλίμακα των νέων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με σεβασμό στο τοπικό περιβάλλον και προτεραιότητα στον οικιακό τομέα

Δείτε τους πίνακες του ΔΕΣΜΗΕ