Δημόσιος διάλογος για τον ενεργειακό σχεδιασμό. Ζητάμε πολλά;

Με αφορμή τη μυστικοπάθεια που διακρίνει το ΣΕΕΣ, στις μέχρι τώρα κινήσεις του, για την ανοιχτή, δημόσια συζήτηση, πάνω στο νέο σχέδιο για το μακροχρόνιο σχεδιασμό, οι “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα” απέστειλαν την παρακάτω επιστολή, ζητώντας διευκρινίσεις και απαντήσεις, σε μια σειρά ζητήματα:

 

Προς

το Συμβούλιο εθνικής ενεργειακής στρατηγικής

 

Αθήνα 31 Ιουλίου 2008

 Αξιότιμα μέλη του ΣΕΕΣ,

 

ακούσαμε από τα χείλη του υπουργού ανάπτυξης κ. Φώλια, όταν του παραδώσατε την έκθεσή σας, να διαβεβαιώνει ότι:“Παίρνουμε επίσης μια καινοτόμα πρωτοβουλία: Να τεθεί η έκθεση του Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής σε ευρεία διαβούλευση με φορείς, πολιτικά κόμματα και μη κυβερνητικές οργανώσεις, ώστε με υπευθυνότητα να διαμορφώσουμε μια ενεργειακή πολιτική που να απολαμβάνει της μεγαλύτερης δυνατής συναίνεσης.”

 

Διαβάσαμε στο κείμενο της έκθεσής σας ότι: “Το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής πιστεύει ότι οι διατάξεις των παραπάνω νόμων καθώς και η νηφάλια και αντικειμενική αξιολόγηση όλων των παραμέτρων του ενεργειακού σχεδιασμού, χωρίς αποκλεισμούς και προκαταλήψεις, μπορεί να ενισχύσει τη χώρα μας υιοθετώντας μια ενεργειακή στρατηγική που θα ανταποκρίνεται πλήρως στη λογική του πράσινου ενεργειακού σχεδιασμού”.

 

Με βάση τα παραπάνω, είχαμε μια μικρή ελπίδα ότι, αυτή τη φορά και για ένα ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας, όπως ο ενεργειακός σχεδιασμός, θα γίνονταν ένας ουσιαστικός και απροκατάληπτος δημόσιος διάλογος. Από τα όσα γνωρίζουμε και, δυστυχώς, όχι από επίσημη πληροφόρηση δική σας, η δημόσια διαβούλευση, μέχρι αυτή τη στιγμή, έχει περιοριστεί στην αποστολή ενός ερωτηματολογίου σε επιλεγμένους φορείς. Με ημερομηνία αποστολής την 12η Ιουνίου (ημέρα δημοσιοποίησης της έκθεσής σας) και χρονικό όριο για την υποβολή απαντήσεων την 30ή Ιουνίου 2008.

 

Θα θέλαμε, λοιπόν, να σας ρωτήσουμε:

• Η αναμενόμενη δημόσια διαβούλευση εξαντλείται στην παραπάνω διαδικασία;
• Αν όχι, ποια θα είναι τα επόμενα βήματα και ποιος ο χρονικός ορίζοντας της δημόσιας διαβούλευσης;
• Ποιοι είναι οι αποδέκτες του ερωτηματολογίου σας και με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή τους (δεν υπονοούμε, φυσικά, ότι κακώς ρωτήθηκαν οι συγκεκριμένοι φορείς, αναρωτιόμαστε, απλά, γιατί περιορίστηκε ο κατάλογος των παραληπτών);
• Σκέφτεστε να εντάξετε στο διάλογο τους πολίτες και τους φορείς τους, ιδιαίτερα των περιοχών που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το σχεδιασμό και τη χωροθέτηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων στον τομέα της ενέργειας;
• Αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο να διοργανώσετε διαδικασίες δημόσιου διαλόγου, με αντιπαράθεση επιχειρημάτων και απόψεων όσων υποστηρίζουν διαφορετικά μοντέλα και λογικές για τον ενεργειακό σχεδιασμό;
• Ισχύει η προφορική απάντηση που λάβαμε, όταν ζητήσαμε το κείμενο του ερωτηματολογίου, ότι υπάρχει μια άτυπη συμφωνία εχεμύθειας ανάμεσα στο ΣΕΕΣ και τους παραλήπτες του ερωτηματολογίου;
• Γιατί δεν δημοσιοποιείτε το ερωτηματολόγιο, που διανείματε, και τις απαντήσεις που έχετε λάβει από τους συνομιλητές σας;
• Σκέφτεστε να αξιοποιήσετε την ιστοσελίδα σας (ξεκινώντας από τη λειτουργία του e–mail) για την υποστήριξη της δημόσιας διαβούλευσης;

Ελπίζοντας ότι η επιστολή μας αυτή δεν θα θεωρηθεί αταίριαστη με το μέχρι τώρα, τουλάχιστον, κλίμα μυστικοπάθειας που επικρατεί, αναμένουμε την απάντησή σας. Και, κυρίως, αναμένουμε ουσιαστικές πρωτοβουλίες για τη διεξαγωγή ενός πλατιού, ουσιαστικού, χωρίς προαπαιτούμενα και προειλημμένες αποφάσεις διαλόγου. Ο ενεργειακός σχεδιασμός δεν είναι υπόθεση μόνο των τεχνοκρατών ή των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας, την οποία, υποτίθεται ότι, πρέπει να εξυπηρετεί και η οποία, επίσης, βιώνει και θα βιώσει τις συνέπειες (θετικές ή αρνητικές) του όποιου σχεδιασμού.

 

Η σύγχρονη μάχη της Χαιρώνειας και ορισμένα συμπεράσματα

Είναι γνωστό ότι τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στην επικαιρότητα το θέμα της εγκατάστασης μονάδας ηλεκτροπαραγωγής, 447 MW, με φυσικό αέριο, στη Χαιρώνεια Βοιωτίας, από την εταιρεία ENELCO, που αποτελεί σύμπραξη της ιταλικής ENEL και του ομίλου Κοπελούζου. Η συγκεκριμένη εταιρεία είχε, στο παρελθόν, εξασφαλίσει εγκρίσεις περιβαλλοντικών όρων και είχε, στη συνέχεια, πάρει άδεια εγκατάστασης. Παράλληλα, είχε κερδίσει το διαγωνισμό του ΔΕΣΜΗΕ και, πρόσφατα (αφού ολοκληρώθηκε η εξέταση μιας σειράς ενστάσεων από ανταγωνίστριες εταιρείες), υπέγραψε και τη σχετική σύμβαση με το ΔΕΣΜΗΕ.

 

Σημειώνουμε ότι η συγκεκριμένη μονάδα είναι μία από τις δέκα, συνολικά, που έχουν εξασφαλίσει άδεια παραγωγής στο νομό Βοιωτίας (συμπεριλαμβανομένης και της μονάδας λιθάνθρακα στην Αντίκυρα) και που θα οδηγήσουν στη δημιουργία ενός νέου τεράστιου ενεργειακού κέντρου. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερες πτυχές της συγκεκριμένης χωροθέτησης (μιλάμε για εγκατάσταση στην καρδιά μιας από τις ιστορικότερες περιοχές της χώρας, ιδιαίτερου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος) κινητοποίησε τους πολίτες της περιοχής, αλλά και τις υπηρεσίες της αρχαιολογίας. Το αποτέλεσμα ήταν η εταιρεία να αναγκαστεί να επικαιροποιήσει τους περιβαλλοντικούς όρους της εγκατάστασης, υποβάλλοντας νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

 

Είναι χαρακτηριστικό της αυθαιρεσίας με την οποία λειτουργούν οι παραγωγοί ενέργειας, αλλά και ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός, το γεγονός ότι: σε όλες τις διαδικασίες έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και των αδειών που προηγήθηκαν, κανείς δεν θεώρησε σκόπιμο να ζητήσει τη γνωμοδότηση των αρμόδιων αρχαιολογικών υπηρεσιών. Τελικά, αναγκάστηκε κλιμάκιο του Κεντρικού αρχαιολογικού συμβουλίου να πραγματοποιήσει αυτοψία, την Τετάρτη 23/7. Η συνεδρίαση του ΚΑΣ πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 29/7 και, με ψήφους 9 – 4, γνωμοδότησε αρνητικά για την κατασκευή του συγκεκριμένου έργου.

 

(διαβάστε το ιστορικό της υπόθεσης και ένα κατατοπιστικό ρεπορτάζ)

 

Το γεγονός δημιουργεί τεράστια εμπόδια στη συνέχιση αυτής της διαδικασίας και, από την άποψη αυτή, αποτελεί μια σημαντική επιτυχία της τοπικής κοινωνίας και εκείνων των αρχαιολόγων που δεν έχουν λησμονήσει την ουσία του ρόλου τους.

 

Από την άλλη πλευρά, οι εξελίξεις αυτές φέρνουν, για μια ακόμη φορά, στην επιφάνεια τα σημαντικά προβλήματα στον ενεργειακό σχεδιασμό, τα οποία επιδερμικά αγγίζει το νέο σχέδιο για το μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό. Αποδεικνύεται, μάλιστα, ότι αδυνατεί να επηρεάσει τις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, διεργασίες που κινούνται με τον αυτόματο πιλότο της αγοράς. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς τα παρακάτω:

 

• Αδειοδοτείται μονάδα (και, μάλιστα, κερδίζει το διαγωνισμό του ΔΕΣΜΗΕ) σε έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους, χωρίς τη στοιχειώδη επικοινωνία και εξασφάλιση της συναίνεσης των αρχαιολογικών υπηρεσιών.
• Υπογράφεται η σύμβαση με το ΔΕΣΜΗΕ (πριν λίγες μέρες), ενώ είναι γνωστό ότι η εγκατάσταση είναι υπό επανεξέταση και εγκυμονεί υπαρκτός κίνδυνος για την ακύρωσή της.
• Η μονάδα φυσικού αερίου της ΔΕΗ, στο Αλιβέρι, ενώ έχει άδεια παραγωγής 360 – 400 MW, δημοπρατείται και κατακυρώνεται η κατασκευή (σε εταιρεία του ομίλου Μυτιληναίου) μονάδας 427 MW. Η χωροθέτησή της προβλέπεται πάνω σε αρχαιολογικό χώρο (τώρα αναζητείται αναχωροθέτηση), ενώ δεν έχει ακόμη λυθεί το ζήτημα της τροφοδοσίας με φυσικό αέριο. Με αποτέλεσμα να αναβάλλεται, συνεχώς, η έναρξη των εργασιών και ο όμιλος Μυτιληναίου να ζητά επαναδιαπραγμάτευση του τιμήματος και αποζημιώσεις για την καθυστέρηση. Και, φυσικά, απαιτείται τροποποίηση της άδειας παραγωγής (η σχετική αίτηση υποβλήθηκε, τελικά, σήμερα 31/7).
• Πριν λίγες μέρες επίσης, η ΔΕΗ αποφάσισε την προκήρυξη διαγωνισμού για την κατασκευή νέας λιγνιτικής μονάδας, στη Μελίτη της Φλώρινας, ενώ η μονάδα δεν έχει, καν, λάβει άδεια παραγωγής (η αίτηση εκκρεμεί στη ΡΑΕ).

 

Πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα θα μπορούσε να επικαλεστεί κανείς. Η ουσία είναι ότι ενεργειακός σχεδιασμός δεν υφίσταται. Το Συμβούλιο εθνικής ενεργειακής στρατηγικής, στο νέο σχέδιο για το μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, έχει συνειδητά απεμπολήσει αυτό το στόχο και εναπόκειται στις διαθέσεις των παραγωγών ενέργειας η όποια σχετική πρωτοβουλία. Με αποτέλεσμα, να αναφύονται, κάθε λίγο και λιγάκι, νέα ενεργειακά εκτρώματα σε πλήθος περιοχών της χώρας. Και το τελευταίο: το ΣΕΕΣ εξακολουθεί να κρατά σε έναν πολύ περιορισμένο κύκλο φορέων και προσώπων την όποια διαβούλευση για το νέο σχέδιο. Μετατρέποντας  σε γράμμα κενό τις όποιες διακηρύξεις για ουσιαστική διαβούλευση με την κοινωνία.

 

 

Αγωνία, τέλος. Οι επενδυτές έλαβαν το «σωστό» μήνυμα

Αν υπάρχει κάποια διαπίστωση, του νέου σχεδίου για τον μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, για την οποία το ΣΕΕΣ (συμβούλιο εθνικής ενεργειακής στρατηγικής) δεν κινδυνεύει να πέσει έξω, είναι αυτή που αναγνωρίζει τον καθοριστικό ρόλο των παραγωγών ενέργειας:

 

“Ο προσδιορισμός των ποσοστών συμμετοχής της κάθε μιας από τις παραπάνω πηγές (λιγνιτικές μονάδες, μονάδες φυσικού αερίου, μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα, αιολικές και φωτοβολταϊκές μονάδες και μονάδες λιθάνθρακα) στο σύνολο της ηλεκτροπαραγωγής δεν είναι ούτε εύκολος ούτε αναγκαίος δεδομένου ότι, όπως προελέχθη, τα ποσοστά συμμετοχής στο ισοζύγιο των διαφόρων καυσίμων σε όλες τις απελευθερωμένες αγορές αφορούν τους παραγωγούς οι οποίοι ελεύθερα αποφασίζουν για τις επενδύσεις τους αναλαμβάνοντας τους σχετικούς κινδύνους.”

 

Άδικα, λοιπόν, αγωνιά το ΣΕΕΣ (στο ερωτηματολόγιο που απέστειλε στους επιλεγμένους συνομιλητές του: “Πιστεύετε ότι μια τέτοια γενική τοποθέτηση είναι αρκετή προκειμένου οι επενδυτές να λάβουν τα σωστά μηνύματα και να πάρουν τις αποφάσεις τους; Τι περισσότερο θα περιμένατε να περιλαμβάνει η περιγραφή του μείγματος;”

 

Η απάντηση είναι απλή και μπορούμε να τη δώσουμε και εμείς, που δεν είχαμε την τύχη να περιλαμβανόμαστε στους παραλήπτες του ερωτηματολογίου: Τα έλαβαν, τα έλαβαν τα μηνύματα. Για του λόγου το αληθές, ας παρακολουθήσουμε τι συμβαίνει, τις μέρες, ακριβώς, που αποφασίζεται ο ενεργειακός σχεδιασμός (ερήμην του σχεδιασμού):

 

– Το Δ.Σ. της ΔΕΗ αποφάσισε, στις 22/6, αν και δεν έχει λάβει ακόμη τη σχετική άδεια παραγωγής, να διεξάγει διεθνή μειοδοτικό διαγωνισμό για μονάδα λιγνίτη 450 MW, στη Μελίτη της Φλώρινας.

 

-Βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιο μετατροπής της περιοχής της Βοιωτίας – Εύβοιας στο νέο μεγάλο ενεργειακό κέντρο της χώρας (από ποιο σχεδιασμό, ενεργειακό ή χωροταξικό, άραγε, προκύπτει αυτή η επιλογή;), αφού:

• Λειτουργούν, ήδη, 2 μονάδες φυσικού αερίου (ΗΡΩΝ στη Θήβα 147  MW και Μυτιληναίος στην Αντίκυρα, 334 MW)
• Έχουν αρχίσει εργασίες κατασκευής 3 ακόμη μονάδων αερίου (ΗΡΩΝ στη Θήβα 435  MW,  Μυτιληναίος – ENDESA στην Αντίκυρα 412 MW, EDISON στη Θίσβη 421 MW)
• Επιχειρείται να ξεμπλοκαριστεί από τα προβλήματα χωροθέτησης η μονάδα της ENELCO στη Χαιρώνεια 447 MW (σήμερα, 29/7, συνεδριάζει εσπευσμένα το κεντρικό αρχαιολογικό συμβούλιο)
• Αντίστοιχη προσπάθεια γίνεται από τη ΔΕΗ, για τη μονάδα 400 MW, στο Αλιβέρι
• Εξακολουθεί να επικρέμεται η απειλή 4 μονάδων λιθάνθρακα, στα όρια της συγκεκριμένης περιοχής (Αντίκυρα, Μυτιληναίος – ENDESA 600  MW, Λάρυμνα, ΔΕΗ – ΛΑΡΚΟ 800  MW, Μαντούδι, ΗΡΩΝ 460 MW, Αλιβέρι, ΔΕΗ – ΑΓΕΤ 800 MW)

 

Αναβρασμός στη ΔΕΗ

 

Έντονο κλίμα επικρατεί στη ΔΕΗ, καθώς, στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΔΕΗ στις 23/7, ο πρόεδρος της Επιχείρησης κ. Τάκης Αθανασόπουλος φέρεται. να ζήτησε την παραίτηση του Γενικού Διευθυντή κ. Αβραάμ Μιζάν, για λόγους που έχουν να κάνουν με την πορεία των έργων για την παραγωγή επιπλέον ενέργειας στη χώρα μας. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Μιζάν απέρριψε τις αιτιάσεις και σε πρώτη φάση επιφυλάχθηκε για να προχωρήσει στην κατάθεση της παραίτησής του. Στο θέμα παρενέβη με ανακοίνωσή της και η ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, καταγγέλοντας τον κ. Αθανασόπουλο και υπερασπιζόμενη τον κ. Μιζάν.

 

Παράλληλα, η ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, μαζί με άλλους φορείς έκανε καταγγελία ενώπιον της Επιτροπής της Ε.Ε για αθέμιτη κρατική βοήθεια στη εταιρεία “Αλουμίνιο της Ελλάδος” (Μυτιληναίος) μέσα από τον αποχαρακτηρισμό της άδειας παραγωγής της από τον Υπουργό Ανάπτυξης.

 

Αποπέμφθηκε, τελικά, ο κ. Μιζάν

Σε συνεδρίασή του, στις 29/7, το Δ.Σ. της ΔΕΗ επικύρωσε την πρόταση του κ. Αθανασόπουλου, για την αποπομπή του κ. Μιζάν. Αναλυτικό ρεπορτάζ από την ιστοσελίδα euro2day.gr

 

 

 

Ο ενεργειακός (μη) σχεδιασμός και η δημόσια (μη) διαβούλευση

Στις 28/5, ο υπουργός ανάπτυξης δήλωσε ότι έχει λάβει την τελική πρόταση του συμβουλίου εθνικής ενεργειακής στρατηγικής και την παρουσίασε στην κυβερνητική επιτροπή και, ανάμεσα σε άλλα, είπε:

“Παίρνουμε επίσης μια καινοτόμα πρωτοβουλία: Να τεθεί η έκθεση του Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής σε ευρεία διαβούλευση με φορείς, πολιτικά κόμματα και μη κυβερνητικές οργανώσεις, ώστε με υπευθυνότητα να διαμορφώσουμε μια ενεργειακή πολιτική που να απολαμβάνει της μεγαλύτερης δυνατής συναίνεσης.”

 

Στις 12/6, το συμβούλιο εθνικής ενεργειακής στρατηγικής (ΣΕΕΣ), δίνει στη δημοσιότητα το βελτιωμένο κείμενο του σχεδίου για το μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό (αφού το αρχικό σχέδιο είχε αποσυρθεί μετά πολλών επαίνων) με το σεμνό τίτλο: “Μέτρα και μέσα για μια βιώσιμη και ανταγωνιστική Ενεργειακή Πολιτική”. Σχολιάζαμε τότε:

 

“H δημοσιοποίηση του νέου σχεδίου, έγινε σε πολύ χαμηλούς τόνους, σχεδόν “εν κρυπτώ”, από το Συμβούλιο εθνικής ενεργειακής στρατηγικής. Το υπουργείο ανάπτυξης δεν έχει εμφανιστεί, μέχρι τώρα, δίνοντας, ίσως, ένα δείγμα των χαμηλών προσδοκιών, που υπάρχουν.

Δεν προσδιορίζεται χρόνος και διαδικασίες διαβούλευσης του σχεδίου. Παρόλο, που ο υπουργός ανάπτυξης, πριν από λίγες μέρες ενημερώνοντας την κυβερνητική επιτροπή, είχε εξαγγείλει την έναρξη δημόσιας διαβούλευσης. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, επίσης, ότι βρισκόμαστε, ήδη, στο μέσο του 2008 και μιλάμε για ενεργειακό σχεδιασμό 2008 – 2020. Ελπίζουμε να μη ζήσουμε ξανά, στιγμές της αντίστοιχης “διαβούλευσης” για το χωροταξικό σχέδιο.”   (Το πλήρες κείμενο εδώ)

 

Τελικά, φαίνεται ότι δεν ήμασταν μακριά από την πραγματικότητα. Αυτό που εξαγγέλθηκε σαν δημόσια διαβούλευση περιλαμβάνει: ένα ερωτηματολόγιο του ΣΕΕΣ, προς επιλεγμένους φορείς, που στάλθηκε την ημέρα δημοσιοποίησης του σχεδίου (12/6), και που ζητά απαντήσεις μέχρι τις 30/6. Έχουμε καταφέρει να διασταυρώσουμε, ορισμένους από τους παραλήπτες του ερωτηματολογίου, που είναι: η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), η GREENPEACE, το WWF και η Ελληνική επιστημονική ένωση αιολικής ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Στην ιστοσελίδα του ΣΕΕΣ (δημιουργήθηκε πριν λίγες μέρες) δεν υπάρχει καμία αναφορά στο θέμα της δημόσιας διαβούλευσης, στο ερωτηματολόγιο και τους παραλήπτες του, στις απαντήσεις που έχουν υπάρξει κλπ..

 

Οι “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα” έχουν ζητήσει πλήρη ενημέρωση για τις μέχρι τώρα κινήσεις, για τη χρονική διάρκεια της διαβούλευσης, για τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και για την εξασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της διαβούλευσης. Αναμένουμε την απάντηση …… Σε αναμονή της επίσημης απάντησης, λάβαμε την πρώτη προφορική άρνηση να μας παραχωρηθεί το ερωτηματολόγιο, εξαιτίας κάποιας συμφωνημένης εχεμύθειας ανάμεσα στο ΣΕΕΣ και τους παραλήπτες του (τι λένε περί αυτού οι παραλήπτες;). Το αστείο της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι το ερωτηματολόγιο βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα ενός από τους παραλήπτες του, όπου και το εντοπίσαμε. 

 

Ανεξάρτητα, πάντως, από την απάντηση οι «Πολίτες κατά του λιθάνθρακα» θα αναλάβουν πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή ενός ουσιαστικού και, πραγματικά, δημόσιου διαλόγου για τα ζητήματα της ενέργειας, χωρίς τα προαπαιτούμενα και τα ταμπού του προτεινόμενου σχεδίου (δείτε, παρακάτω, το ερωτηματολόγιο). Και κάτι ακόμη: θα διεξάγουν και ενός άλλου τύπου δημόσια διαβούλευση. Αυτή της μαχητικής διαβούλευσης, με επόμενο σημαντικό σταθμό, την κινητοποίηση των πολιτών, από πολλές περιοχές της χώρας, στη Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, στις 6 Σεπτεμβρίου 2008.

 

Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι οδεύουμε προς ένα νέο φιάσκο. Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία, για το είδος του διαλόγου που επιδιώκεται και κάνοντας κατάχρηση του χώρου, παραθέτουμε χαρακτηριστικά σημεία του ερωτηματολογίου:

 

“Ερώτημα 2ο.

Πάλι σχετικά με την εξοικονόμηση: Η Έκθεση κάνει κάποιους, άτολμους ίσως, υπαινιγμούς για τη σημασία των ενεργειακών τιμολογίων (π.χ. «η ενέργεια δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα πολύτιμη αλλά και φθηνή».

Θεωρείτε σκόπιμη μια σαφέστερη αναφορά / προειδοποίηση ότι η σημαντική αύξηση των τιμών θα αποτελέσει έσχατο αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη ορθολογικής χρήσης της ενέργειας αν όλα τα μέτρα και κίνητρα αποτύχουν να φέρουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα;

 

Ερώτημα 3ο.

Το Σ.Ε.Ε.Σ υποστηρίζει ότι ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός, στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς, δεν μπορεί να έχει την ανελαστικότητα που άλλοτε χαρακτήριζε τα μονοπωλιακά αναπτυξιακά προγράμματα των δημοσίων οργανισμών που προσπαθούσαν να προδιαγράψουν τις μελλοντικές εξελίξεις καθοριστικά. Σήμερα τις αποφάσεις καλούνται να πάρουν δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις αναλαμβάνοντας τους σχετικούς επενδυτικούς και τεχνολογικούς κινδύνους.

Συμφωνείτε με την παραπάνω γενική τοποθέτηση για το χαρακτήρα που πρέπει να έχει ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός;

 

Ερώτημα 4ο.

Η Έκθεση αναφέρεται στο μείγμα των πρωτογενών πηγών ηλεκτροπαραγωγής κατά πολύ γενικό τρόπο ακολουθώντας τη φιλοσοφία που περιγράφεται στο προηγούμενο ερώτημα. Αναφέρεται σε προβλεπόμενες ανάγκες σε ενέργεια και όχι σε ισχύ, δεν περιγράφει αριθμό μονάδων στο σύνολο ή κατά κατηγορία πηγής, χωρίζει τις πηγές σε αποδεκτές (π.χ. λιθάνθρακας) και μη (π.χ. πυρηνικά), αλλά δεν επιχειρεί παρά μια πολύ ευρεία αναφορά σε ποσοστά συμμετοχής της κάθε πηγής στο σύνολο της ηλεκτροπαραγωγής (φράση όπως ισόρροπη συμμετοχή στερεών, αερίων και ΑΠΕ το 2020).

Πιστεύετε ότι μια τέτοια γενική τοποθέτηση είναι αρκετή προκειμένου οι επενδυτές να λάβουν τα σωστά μηνύματα και να πάρουν τις αποφάσεις τους; Τι περισσότερο θα περιμένατε να περιλαμβάνει η περιγραφή του μείγματος;

 

Ερώτημα 6ο.

Η χρησιμοποίηση σε περιορισμένο βαθμό μονάδων λιθάνθρακα αποδεικνύεται απαραίτητη τουλάχιστον για την περίοδο γύρω στο 2015. Ασφαλώς υπάρχουν σενάρια που επιτρέπουν κάλυψη των αναγκών σε ηλεκτροπαραγωγή χωρίς τη χρησιμοποίηση του λιθάνθρακα αλλά η λελογισμένη άποψη του Σ.Ε.Ε.Σ είναι ότι τα σενάρια αυτά βασίζονται σε παρακινδυνευμένες παραδοχές και μπορεί, αν υιοθετηθούν, να οδηγήσουν τη Χώρα σε νέα και παρατεταμένη περίοδο στενότητας σε παροχή ηλεκτρισμού.

Δεδομένου ότι η επιχειρηματολογία που στηρίζει το «όχι στο λιθάνθρακα» είναι απόλυτα γνωστή στο Σ.Ε.Ε.Σ., δεν σας ζητείται η εκ νέου ανάπτυξής της. Το ερώτημα είναι αν πιστεύετε ότι είναι δυνατή και υπό ποιες προϋποθέσεις, η εξασφάλιση αποδοχής της εγκατάστασης λιθάνθρακα από τις τοπικές κοινωνίες.

Πιστεύετε ότι θα ήταν χρήσιμη η καθιέρωση κάποιου ειδικού κοινωνικού τέλους όπως αυτού που ισχύει για τις λιγνιτικές περιοχές; κατηγορία πηγής, χωρίζει τις πηγές σε αποδεκτές (π.χ. λιθάνθρακας) και μη (π.χ. πυρηνικά), αλλά δεν επιχειρεί παρά μια πολύ ευρεία αναφορά σε ποσοστά συμμετοχής της κάθε πηγής στο σύνολο της ηλεκτροπαραγωγής (φράση όπως ισόρροπη συμμετοχή στερεών, αερίων και ΑΠΕ το 2020).

 

Ερώτημα 7ο.

Το Σ.Ε.Ε.Σ. καταλήγει σε έναν κατηγορηματικό αποκλεισμό της πυρηνικής ενέργειας με την διαπίστωση ότι οι ανάγκες της Χώρας σε ηλεκτροπαραγωγή μπορούν να καλυφθούν χωρίς προσφυγή στην αμφιλεγόμενη από την Κοινή Γνώμη αυτή πηγή. Η επιχειρηματολογία που στηρίζει το «ναι στην πυρηνική» είναι απόλυτα γνωστή στο Σ.Ε.Ε.Σ., συνεπώς και εδώ δεν ζητείται από εσάς η ανάπτυξή της.

Δέχεστε, παρά ταύτα, την άποψη του Σ.Ε.Ε.Σ. ότι στη Χώρα μας πρέπει να δημιουργήσουμε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και τεχνογνωσία που να είναι σε θέση αφ’ ενός να παρακολουθεί υπεύθυνα και τεκμηριωμένα τα όσα συμβαίνουν σχετικά με την εγκατάσταση πυρηνικών εργοστασίων σε γειτονικές χώρες και αφ’ ετέρου να ενημερώνει τις κυβερνήσεις και τους πολίτες για μελλοντικές προοπτικές αυτής της ενεργειακής πηγής;

 

Ερώτημα 8ο.

Στην Έκθεση γίνεται μια έντονη, αναφορά στο πρόβλημα της χαμηλής αποδοχής από τις τοπικές ή την ευρύτερη κοινωνία, κάθε ενεργειακού έργου που αφορά οποιαδήποτε πηγή από την πιο «σκληρή» μέχρι την πιο «ήπια», καθώς και βασικά έργα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.

Πού κατά τη γνώμη σας οφείλεται αυτή η αντίδραση, με ποιο τρόπο μπορεί να αντιμετωπισθεί και πώς μπορείτε και εσείς να συμβάλλετε στην επίλυση τουλάχιστον ορισμένων πτυχών του σοβαρού αυτού ζητήματος;

 

Ερώτημα 10ο.

Η εφαρμογή της δέσμης μέτρων για το κλίμα και τη βιώσιμη ενέργεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνεπάγεται σημαντική επιβάρυνση στο συνολικό κόστος εφοδιασμού της οικονομίας με ενέργεια, δεδομένου ότι το κόστος των διαφόρων πηγών ενέργειας, χωρίς συνυπολογισμό κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, παραμένει αντιστρόφως ανάλογο προς την ποσότητα των ρύπων που εκπέμπουν. Αντίθετα διάφορες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα από τις πολυπληθέστερες, αρνούνται να αποδεχθούν ανάλογες επιβαρύνσεις εξασφαλίζοντας έτσι ένα σημαντικό για αυτές ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Λαμβάνοντας υπόψη τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας αλλά και την ευαισθησία για το περιβάλλον που υπαγορεύεται, μεταξύ άλλων παραγόντων, και από το γεγονός ότι είμαστε χώρα τουριστικού προορισμού, θεωρείτε ότι η υιοθέτηση και εφαρμογή της Ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής είναι για την Ελλάδα α) υπερβολικά αυστηρή, β) ισορροπημένη, ή γ) ανεπαρκής;”

 

Τα σχόλια δικά σας (εντός ή εκτός “διαβούλευσης”) …..

 

Παραπέμπουμε στα:

ερωτηματολόγιο

θέσεις της ΟΚΕ

θέσεις της GREENPEACE

θέσεις της ΕΛΕΤΑΕΝ

θέσεις του WWF

 

 

Απάντηση στο «λόμπι» του λιθάνθρακα

Έχουμε αναφερθεί, και στο πρόσφατο παρελθόν, σε μια προσπάθεια επιθετικής παρέμβασης των υποστηρικτών του λιθάνθρακα, μετά από μια περίοδο έντονης πίεσης και απομόνωσής τους στις τοπικές κοινωνίες. Η προσπάθεια αυτή εκδηλώνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο και τέτοια δείγματα συναντάμε συχνά – πυκνά στην περιοχή της Εύβοιας. Χαρακτηριστικό δείγμα, οι πρόσφατες δηλώσεις του βουλευτή Εύβοιας της Ν.Δ. κ. Σίμου Κεδίκογλου, στο περιοδικό “Ευβοιόραμα”. Άμεση και τεκμηριωμένη ήταν η απάντηση του Συλλόγου περιβάλλον και πολιτισμός δήμου Κηρέως. Εκτενή αποσπάσματα της απάντησης παραθέτουμε στη συνέχεια, ενώ εδώ θα βρείτε το πλήρες κείμενο:

 

Ο λόγος που ο Σύλλογος Περιβάλλον και Πολιτισμός του Δήμου Κηρέως  – kireas.org αποφάσισε να απαντήσει στις δηλώσεις του βουλευτή Σίμου Κεδίκογλου στο “Ευβοιόραμα” του Ιουνίου 2008,  είναι ότι υπάρχει μια ανεξήγητη αντιφατικότητα στη στάση του σε σχέση με το  λιθάνθρακα.

 

Συγκεκριμένα,  ο κ. Σ. Κεδίκογλου με δημόσια επιστολή του, στις 21/3/08,  δήλωνε την υποστήριξή του στον αγώνα κατά του λιθάνθρακα στο συλλαλητήριο του Μαντουδίου. Στις 18/4/08, επέδιδε επίσημα διαμαρτυρία στη Βουλή ενάντια στη δημιουργίας λιθανθρακικής μονάδας στο Μαντούδι.  Σχεδόν ένα μήνα μετά, σύμφωνα με δημοσίευμα  που δεν έχει διαψευστεί, ο κ. Σ. Κεδίκογλου σε συγκέντρωση της ΔΕΗ στο Αλιβέρι στις 5/6/2008  “υπερθεμάτιζε” για τη χρήση  λιθάνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή. Τον ίδιο μήνα, σε  συνέντευξη του στο μηνιαίο περιοδικό  “Ευβοιόραμα”   (Ιούνιος 2008, αρ. φύλλου 83)  ο κ. Κεδίκογλου αυτή τη φορά, όχι μόνο εξαπολύει ανάρμοστους χαρακτηρισμούς  σε αυτούς που εναντιώνονται στη δημιουργία λιθανθρακικών μονάδων, αλλά υποτιμά και την ικανότητα για ανεξάρτητη σκέψη των χιλιάδων πολιτών που διαδηλώνουν και υπογράφουν κατά του λιθάνθρακα.

 

Υπάρχουν δυο σημεία  που απορρέουν από αυτή την συνέντευξη σχετικά με το θέμα που ο kireas.org αναλύει παρακάτω:

 

1. O κ. Σ. Κεδίκογλου, ίσως άθελά του αλλά με σαφήνεια, αφήνει να εννοηθεί ότι το υπάρχον Ελληνικό θεσμικό πλαίσιο και φορείς όπως η ΡΑΕ δεν μπορούν να προσφέρουν επαρκή επιστημονική γνώση  γύρω από το λιθάνθρακα και υπάρχει ανάγκη αυτά τα projects να δίδονται σε Πανεπιστήμια ή Ευρωπαϊκές υπηρεσίες. ……………………….

 

Αυτό φυσικά έρχεται σε αντίθεση με τις διαβεβαιώσεις που έδωσε ο πρωθυπουργός στην Βουλή  στις 8/2/2008 σχετικά με την διασφάλιση που παρέχουν οι θεσμοί και διαδικασίες στην προστασία του περιβάλλοντος και στην παροχή αδειών λειτουργίας σε λιθανθρακικές μονάδες.  Εμείς δεν διαφωνούμε με τον κ. Σ. Κεδίκογλου, αν πραγματικά η δήλωσή του σημαίνει μια αναγνώριση των αδυναμιών του Ελληνικού αδειοδοτικού συστήματος και ανεπάρκεια στον τομέα της λήψης επιστημονικά τεκμηριωμένων αποφάσεων.  Η πρότασή του για προσφυγή στην Ευρώπη ή την επιστημονική κοινότητα για καλύτερη τεκμηρίωση δεν μας βρίσκει αντίθετους.  Ελπίζουμε να δούμε στη Βουλή περισσότερες πρωτοβουλίες από μέρους του προς αυτή την κατεύθυνση για βελτίωση των διαδικασιών αδειοδότησης. 

 

Φυσικά μας προβληματίζει το ότι ενώ διατυπώνεται η ανάγκη για περισσότερη ενημέρωση εδώ και πολύ καιρό από τους λίγους λιθανθρακόφιλους  κανείς τους δεν έχει φροντίσει να την παράσχει μέχρι τώρα. Τι συμβαίνει, γιατί δεν φροντίζετε  εσείς κ. Κεδίκογλου, ακόμη και τώρα, να φέρετε τους επιστήμονες που θέλετε να δώσουν μια πιο τεκμηριωμένη γνώμη;  Το ακούμε συνεχώς εδώ και πολλούς μήνες; Τι ακριβώς σας εμποδίζει να το κάνετε; 

 

Γιατί δεν το κάνει  ο επενδυτής, που έχει, ήδη, ξοδέψει τόσα πολλά για αυτήν την άδεια; Μια επιστημονική γνωμοδοτική επιτροπή  θα ήταν πολύ φθηνότερη από  τις υποσχέσεις για τηλεθέρμανση που δίνει τώρα για να δελεάσει τους κατοίκους.  Δυστυχώς, όσο και να ψάξαμε οι μόνοι “επιστήμονες” που μιλούν θετικά για το λιθάνθρακα είναι αυτοί που γράφουν τις μπροσούρες των εταιρειών κατασκευής λιθανθρακικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.  Ελπίζουμε να μην έχετε υπόψη σας αυτούς τους “επιστήμονες” σαν “δύσκολους” κριτές.

 

2. Το δεύτερο σημείο έχει ένα κάνει με την επιχειρούμενη υποβάθμιση τόσο των επιχειρημάτων όσο και αυτών που εναντιώνονται στο λιθάνθρακα.  Το επίμαχο απόσπασμα από την συνέντευξη αναφέρει επί λέξει τα παρακάτω:  “Θεωρώ ότι είναι κραυγές και αλαλαγμοί όσα λέγονται αυτό το καιρό με το λιθάνθρακα. Το αποτέλεσμα της υπόθεσης αυτής θα το κρίνουν οι αρμόδιοι και οι πολίτες με την σωστή ενημέρωση όχι οι “ψευτο-οικολόγοι””

 

Δεν είμαστε σίγουροι αν αυτός ο προμελετημένα υποτιμητικός χαρακτηρισμός του “ψευτο-οικολόγου” αφορά τον σύλλογο μας, μιας και δεν είμαστε μια αμιγώς οικολογική οργάνωση. Όπως είναι γνωστόν σχεδόν όλες οι οικολογικές οργανώσεις της Ελλάδας είναι ενάντια στη χρήση λιθάνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή. ……………………………………

 

Το θέμα του λιθάνθρακα είναι ίσως το μόνο θέμα που έχει ενώσει όλα, σχεδόν, τα πολιτικά κόμματα. Στο νομό μας, με μοναδική ίσως εξαίρεση τον κ. Σ. Κεδίκογλου, όλοι οι εκλεγμένοι βουλευτές μας καθώς και οι εκπρόσωποι των μη εκλεγμένων κομμάτων έχουν ταχτεί επίσημα με δηλώσεις τους κατά του λιθάνθρακα. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσο μεγάλη σύμπνοια στα δημοτικά συμβούλια των δήμων της Βόρειας Εύβοιας και το Νομαρχιακό Συμβούλιο. Το συλλαλητήριο στο Μαντούδι, στις 21/3/08, είναι το μεγαλύτερο που έχει γίνει ποτέ στην περιοχή. Δεν είναι μόνο οι οικολόγοι που διαφωνούν κ. Κεδίκογλου, είναι οι πολίτες και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί τους σε όλες τις βαθμίδες. Νομίζουμε ότι θα ήταν λίγο αλαζονικό εκ μέρους σας κ. Κεδίκογλου να υπονοείτε ότι όλοι αυτοί στερούνται ανεξάρτητης σκέψης και είναι θύματα της κακής ενημέρωσης των “ψευτο-οικολόγων!”; Ίσως θα πρέπει να σεβαστείτε περισσότερο την ικανότητά τους να διαμορφώνουν ανεξάρτητες απόψεις και την αρμοδιότητά τους να αποφασίζουν για το μέλλον τους.

 

Σχετικά με την αναφορά σας στις “κραυγές και αλαλαγμούς” του αντι-λιθανθρακικού κινήματος  σας προσκαλούμε για άλλη μια φορά να επισκεφτείτε τον ιστότοπό μας (διεύθυνση στο τέλος του κειμένου).  Εκεί θα βρείτε ολοκληρωμένες μελέτες από έγκριτους κρατικούς επιστημονικούς οργανισμούς της ΕΕ,  ΗΠΑ και ΟΗΕ.  Σε μια από τις πιο εκτενείς για το θέμα  μελέτες,  από το κρατικό Οργανισμό Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (Environmental Protection Agency) που φιλοξενούμε, αποκαλύπτεται  ότι οι λιθανθρακικές μονάδες  εκπέμπουν 65 βλαβερές για την υγεία τοξικές ουσίες 24 από τις οποίες αποδεδειγμένα καρκινογόνες (μπορείτε να  διαβάσετε αυτή την μελέτη στην αυθεντική της μορφή, αφιλτράριστη από σχόλια, στην ιστοσελίδα του οργανισμού στο τέλος του κειμένου). 

 

Ο επιτηδευμένος αγνωστικισμός σας κ. Κεδίκογλου δεν βοηθάει, οι Ευβοιώτες  περιμένουν από σας  επιστημονικά τεκμηριωμένες διαβεβαιώσεις ότι  δεν μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία τους.  Σας ερωτούμε, μπορείτε να  παράσχετε επιστημονικά στοιχεία ότι οι λιθανθρακικές μονάδες δεν εκπέμπουν αυτές τις 65 βλαβερές για την υγεία τοξικές και καρκινογόνες ουσίες; Μπορείτε να αποδείξετε επιστημονικά ότι τα στοιχεία αυτής της μελέτης είναι απλές “κραυγές και αλαλαγμοί”, όπως ισχυρίζεστε; Γιατί, αυτή και άλλες τέτοιες μελέτες είναι τα λεγόμενά μας κ. Κεδίκογλου αν δεν το γνωρίζετε. Σας προκαλούμε να μας παραθέσετε  στοιχεία που αντικρούουν αυτά του Οργανισμού Προστασίας Περιβάλλοντος  των ΗΠΑ.  Αν δεν έχετε τέτοια στοιχεία, τότε λογικά θα πρέπει να σταματήσετε να υποστηρίζετε το λιθάνθρακα μέχρι να  τα αποκτήσετε και με σιγουριά και υπευθυνότητα να μπορέσετε να  πείτε στους κατοίκους ότι δεν μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία τους. 

 

Τελειώνοντας, αναρωτιόμαστε κ. Κεδίκογλου  πως μπορείτε, με την βαρύνουσα ιδιότητα του εκλεγμένου εκπροσώπου μας, να παίρνετε μια τόσο ξεκάθαρη θέση για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όταν όπως ισχυρίζεστε δεν έχετε επαρκή γνώση.

 

 

 

ΔΕΘ, αρχές Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Θα είμαστε εκεί!

Με δελτίο τύπου, που εξέδωσν, οι “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα” και ο Σύλλογος για την καταπολέμηση της ανεργίας και για την ανάπτυξη της περιοχής Αγίου Δημητρίου – Ρυακίου Κοζάνης δημοσιοποιούν την πρόσφατη πρωτοβουλία τους και απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα για συμμετοχή στο συλλαλητήριο, στις αρχές Σεπτεμβρίου, στη Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης:

 

Λίγους μήνες μετά την πολυήμερη κατάληψη του λιγνιτικού σταθμού της ΔΕΗ, από κατοίκους του Αγίου Δημητρίου – Ρυακίου Κοζάνης (που έληξε με τη βίαιη επέμβαση της αστυνομίας και την παραπομπή 9 ατόμων σε δίκη, στις 23 Σεπτεμβρίου) και έχοντας κλείσει ένα χρόνο από την έναρξη των μεγάλων κινητοποιήσεων των κατοίκων των περιοχών, όπου σχεδιάζεται η εγκατάσταση μονάδων λιθάνθρακα, είμαστε και πάλι εδώ.

 

   Δίνουμε το παρόν, στη Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2008, με ένα ενιαίο πανελλαδικό μπλοκ για την ενέργεια. Αυτή τη φορά θα είμαστε όλοι εκεί: πολίτες από τις πληγωμένες περιοχές του λιγνίτη, από τις περιοχές εγκατάστασης των μονάδων λιθάνθρακα, από τις υποβαθμισμένες περιοχές υπερσυγκέντρωσης νέων μονάδων φυσικού αερίου, από τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.

 

Κάνουμε το πρώτο βήμα για τη συγκρότηση ενός πλατιού μετώπου των πολιτών για τα ζητήματα της ενέργειας και των επιπτώσεων από τις σχετικές δραστηριότητες. Διεκδικώντας έναν νέο ενεργειακό σχεδιασμό, προσαρμοσμένο στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και όχι στα συμφέροντα των παραγωγών ενέργειας. Διεκδικώντας, ορθολογική διαχείριση των πόρων, σταδιακή απεξάρτηση από τις πιο βρώμικες μορφές ενέργειας, σεβασμό στο περιβάλλον, την υγεία και την ανθρώπινη ζωή. Λέγοντας ένα βροντερό όχι στην εισαγωγή του λιθάνθρακα στο ενεργειακό μείγμα της χώρας και στον “μπαμπούλα” της πυρηνικής ενέργειας. Απαιτώντας, να σταματήσουν οι διώξεις των κατοίκων του Αγίου Δημητρίου – Ρυακίου Κοζάνης, επειδή τόλμησαν να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή, τη δουλειά και το καθαρό περιβάλλον.

 

Καλούμε όλους τους φορείς και τις κινήσεις των πολιτών, είτε εμπλέκονται άμεσα με ενεργειακές δραστηριότητες, είτε, απλά, ευαισθητοποιούνται απέναντι στις συνέπειες της ασύδοτης ενεργειακής φρενίτιδας της τελευταίας περιόδου, να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί με τις δικές μας. Για να μπορέσουμε να βάλουμε ένα φραγμό στις αντικοινωνικές και αντιπεριβαλλοντικές δραστηριότητες, να ανοίξουμε έναν ουσιαστικό διάλογο, χωρίς προαπαιτούμενα, για τα ζητήματα της ενέργειας και να αντιτάξουμε τη δική μας εναλλακτική λογική.

 

 

ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ – ΡΥΑΚΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗ

 

Επικοινωνήστε:

 

“Πολίτες κατά του λιθάνθρακα”    (Πανελλαδικό δίκτυο κινήσεων πολιτών)

lithanthrakas.wordpress.com,  e-mail: lithanthrakas@gmail.com

Τάσος Κεφαλάς  –   6942984299

 

Σύλλογος για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ανάπτυξη Αγ. Δημητρίου – Ρυακίου

syllogosanergon.blogspot.com,    e-mail:  syllogosanergon@yahoo.gr

Ηλίας Τεντσογλίδης  –  6932906958

 

Οι πολίτες παίρνουν την υπόθεση της ενέργειας στα χέρια τους

Μια σημαντική πρωτοβουλία αναλαμβάνουν οι “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα” και ο Σύλλογος για την καταπολέμηση της ανεργίας και για την ανάπτυξη της περιοχής Αγίου Δημητρίου – Ρυακίου Κοζάνης. Μια πρωτοβουλία που αποσκοπεί στην ενεργή παρέμβαση των πολιτών στα ζητήματα της ενέργειας, αλλά και στη συνεύρεση σε αγωνιστικές δράσεις, όλων των ζωντανών κοινωνικών δυνάμεων, που θίγονται ή ευαισθητοποιούνται από τα όσα σχεδιάζονται στον τομέα της ενέργειας. Πρώτος σταθμός αυτής της πρωτοβουλίας θα είναι η παρουσία στα εγκαίνια της Διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης, αρχές Σεπτεμβρίου 2008, με ένα δυναμικό “μπλοκ ενέργειας”, που θα απαιτήσει:

 

Ενεργειακή πολιτική για την κοινωνία και όχι για τους παραγωγούς ενέργειας

 

Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της κοινής διακήρυξης:

 

Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας ζει μόνιμα κάτω από τη σκιά μιας απειλής, που επαναλαμβάνεται μονότονα και  συστηματικά: είναι η σκιά του φόβου του μπλακ άουτ και της ανεπάρκειας του ηλεκτρικού συστήματος. Με ορατό τον κίνδυνο, όπως λένε, να κινδυνεύσει η οικονομική ανάπτυξη και οι καταναλωτικές μας ανάγκες. Με την επίκληση αυτής της απειλής, κολοσσοί του ενεργειακού τομέα, αλλά και η ΔΕΗ, έχουν εισβάλλει επιθετικά, σχεδιάζοντας νέες μονάδες με ορυκτά καύσιμα (λιγνίτη, εισαγόμενο λιθάνθρακα και φυσικό αέριο), επαναφέροντας, ταυτόχρονα, και τον μπαμπούλα της πυρηνικής ενέργειας. Με τα όσα είναι γνωστά, μέχρι σήμερα, η παραγόμενη ισχύς στη χώρα πρόκειται να υπερδιπλασιαστεί.

 

Την ίδια στιγμή, πάμπολλες περιοχές της χώρας και οι πολίτες τους ζουν τις συνέπειες αυτής της ξέφρενης κούρσας του ενεργειακού ανταγωνισμού. Στις λιγνιτικές περιοχές συνεχίζεται η πολιτική της ερημοποίησης και της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής υποβάθμισης, ενώ οι κινητοποιήσεις των πολιτών αντιμετωπίζονται με διώξεις (βλέπε Άγ. Δημήτριο – Ρυάκιο Κοζάνης). Περιοχές πληγωμένες και υποβαθμισμένες, από παλιότερες αλλά και υπάρχουσες ρυπογόνες δραστηριότητες, απειλούνται με την κατασκευή νέων λιθανθρακικών μονάδων (Λάρυμνα, Αντίκυρα, Μαντούδι, Αλιβέρι, Αστακός) και την παράλογη υπερσυγκέντρωση μονάδων φυσικού αερίου (Βοιωτία, Αλιβέρι, Θριάσιο, Άγ. Θεόδωροι Κορινθίας). Δεν μένουν έξω από το χορό, ακόμη και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, όπως η περιοχή της Ελαφονήσου στην Λακωνία. Όλοι εμείς, που αγωνιζόμαστε να αποτρέψουμε τις καταστροφικές αυτές επιλογές, αντιμετωπιζόμαστε σαν υπονομευτές της “ανάπτυξης” και της ευημερίας της κοινωνίας.

 

Σε μια περίοδο που η χώρα μας βρίσκεται στο περιθώριο της διεθνούς κοινότητας, όχι μόνο επειδή φαίνεται ανίκανη να τηρήσει τις διεθνείς δεσμεύσεις της απέναντι στο πρωτόκολλο του Κιότο, αλλά και επειδή δείχνει ανίκανη ακόμη και να καταγράψει τους ρύπους, εξακολουθεί να υιοθετείται η λύση των πιο βρώμικων καυσίμων. Αυτών που έχουν σπείρει την πλήρη καταστροφή του περιβάλλοντος στις περιοχές του λιγνίτη, αυτών που αναγκάζουν ολόκληρα χωριά να μετοικίζουν, αυτών που έχουν εκμηδενίσει κάθε άλλη οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα. Αρνούνται να αναγνωρίσουν τα τεράστια προβλήματα που έχουν προκαλέσει στην ποιότητα της ζωής και την υγεία χιλιάδων ανθρώπων, κλείνουν τα μάτια τους στο φαινόμενο των μικρών παιδιών που μεγαλώνουν με τις αναπνευστικές συσκευές στο χέρι. Αντίθετα, προδιαγράφουν και για πολλές άλλες περιοχές, αυτήν την αποτρόπαια κατάσταση.

 

Δεν παραβλέπουμε τους υπαρκτούς κινδύνους και τις ανάγκες. Γνωρίζουμε, όμως, πολύ καλά ότι οι κάθε φορά ανάγκες προσδιορίζονται από το συγκεκριμένο μοντέλο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που ακολουθείται. Αν και δεν έχουμε όλοι τα ίδια ιδεολογικά και πολιτικά “πιστεύω”, μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν είναι μονόδρομος το δόγμα της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. Ρωτάμε ανοιχτά όσους μας παρουσιάζουν σαν δεδομένη την ανάγκη της αλματώδους αύξησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τη χρήση των πιο βρώμικων καυσίμων:

 

• Πότε μπήκαν στον κόπο να συζητήσουν μαζί μας, να μας πείσουν ή, έστω, να εξασφαλίσουν τη συναίνεσή μας, για το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης των περιοχών μας;
• Πώς μπορούν να έχουν την ίδια άποψη για τις πραγματικές ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια, από τη μια, οι κάτοικοι της Κοζάνης (πνιγμένοι στην τέφρα του λιγνίτη), οι κάτοικοι της Αντίκυρας (του αλουμινίου και της κόκκινης λάσπης), του Αλιβερίου (των τσιμέντων και του μαζούτ), της Λάρυμνας (των ρύπων και των εκατομμυρίων τόνων σκουριάς της ΛΑΡΚΟ), του Θριάσιου (της Χαλυβουργικής, των διυλιστηρίων, των ναυπηγείων κλπ.) και, από την άλλη, οι παραγωγοί της ηλεκτρικής ενέργειας, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να καταναλώνεται όλο και περισσότερη ενέργεια, για να παράγουν όλο και περισσότερο, για να κερδίζουν όλο και περισσότερο (κάτω από την ομπρέλα της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας);
• Πότε ασχολήθηκαν με την εφαρμογή ουσιαστικών πολιτικών εξοικονόμησης ενέργειας, που θα μπορούσαν να περιορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη ζήτηση;
• Γιατί αδιαφορούν για τη μεγαλύτερη εισαγωγή του φυσικού αερίου στην τελική χρήση και προτιμούν τη χρήση του στην ηλεκτροπαραγωγή, όπου μεγάλο ποσοστό ενέργειας πηγαίνει χαμένο;
• Γιατί ανέχονται τις ανεξέλεγκτες χωροθετήσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (που συνεπάγονται νέα περιβαλλοντικά προβλήματα), καλλιεργώντας τη δυσπιστία στην κοινή γνώμη, απέναντι σε ήπιες μορφές ενέργειας, που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση των αναγκών της χώρας;
• Γιατί επιμένουν στο συγκεντρωτικό μοντέλο και, αντί να αποφορτίσουν τις κορεσμένες περιοχές (όπως της Δυτικής Μακεδονίας), προχωρούν στη δημιουργία ενός νέου τεράστιου ενεργειακού κέντρου, στην ευρύτερη περιοχή της Βοιωτίας – Εύβοιας – Αττικής (με 4 λιθανθρακικές μονάδες και 14 νέες μονάδες φυσικού αερίου, πέραν αυτών που υπάρχουν στο Αλιβέρι, το Λαύριο και το Κερατσίνι);
• Γιατί δεν συγκινούνται από τις κραυγές αγωνίας των κατοίκων των λιγνιτικών περιοχών, γιατί δεν περιορίζουν τη χρήση του λιγνίτη και, αντίθετα, θέλουν να εισάγουν και το λιθάνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή, επιμένοντας στα πιο βρώμικα ορυκτά καύσιμα;

Αυτά, και πολλά άλλα γιατί, έχουμε να τους απευθύνουμε. Και επειδή οι απαντήσεις είναι προφανείς, αμφισβητούμε, με όλη μας τη δύναμη, τον ενεργειακό σχεδιασμό που ακολουθείται. Έναν ενεργειακό σχεδιασμό, που όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι συντάκτες του, έχει ανατεθεί στις δυνάμεις της αγοράς: “Ο προσδιορισμός των ποσοστών συμμετοχής της κάθε μιας από τις παραπάνω πηγές στο σύνολο της ηλεκτροπαραγωγής δεν είναι ούτε εύκολος ούτε αναγκαίος, δεδομένου ότι, όπως προελέχθη, τα ποσοστά συμμετοχής στο ισοζύγιο των διαφόρων καυσίμων σε όλες τις απελευθερωμένες αγορές αφορούν τους παραγωγούς, οι οποίοι ελεύθερα αποφασίζουν για τις επενδύσεις τους αναλαμβάνοντας τους σχετικούς κινδύνους”

 

Τους επιστρέφουμε, λοιπόν, το άγχος και την αγωνία για το αν θα λειτουργήσει το μοντέλο που έχουν επιλέξει. Ας είναι όλο δικό τους. Έχουν περάσει, πλέον, οι εποχές που οι πολίτες αυτής της χώρας παρακολουθούσαν σαν θεατές τις κρίσιμες πολιτικές επιλογές, που καθορίζουν το μέλλον μας και τη ζωή μας. Σε όσους προσπαθούν να μας καθησυχάσουν, να μας οδηγήσουν σε ατομικές ή τοπικές λύσεις (σώζοντας ο καθένας το τομάρι του), έχουμε να αντιτάξουμε ένα, καθημερινά διογκούμενο, μέτωπο ενέργειας, των πολιτών των λιγνιτικών περιοχών, των περιοχών των λιθανθρακικών μονάδων και της υπερσυγκέντρωσης των μονάδων του φυσικού αερίου, των πολιτών των περιοχών με τη μεγάλη συγκέντρωση και κατανάλωση ενέργειας (Αττική, Θεσσαλονίκη), καθώς και κάθε πολίτη που προσδοκά μια βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και μια αξιοπρεπή και ποιοτική ζωή, αντάξια του ανθρώπου του 21^ου αιώνα.

 

   Αυτή μας την απαίτηση, καθώς και το άνοιγμα μιας δημόσιας, ουσιαστικής συζήτησης για τα ζητήματα της ενέργειας θα τα διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο. Είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.

 

Πρώτο μεγάλο μας βήμα θα είναι η Διεθνής έκθεση Θεσσαλονίκης, αρχές Σεπτέμβρη 2008

 

Θα είμαστε εκεί, πολίτες από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με το δικό μας μπλοκ ενέργειας, για να διεκδικήσουμε:

 

Ενεργειακή πολιτική για την κοινωνία και όχι για τους παραγωγούς ενέργειας

 

 

 

ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ – ΡΥΑΚΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ

 

 

Ιούλιος 2008

 

Ξανά φέτος στη Μεσοχώρα, λέμε όχι στην εκτροπή του Αχελώου

Σταθερά στρατευμένη στην υπόθεση της αποτροπής του φαραωνικού έργου της εκτροπής του Αχελώου, η πανελλαδική κίνηση ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου δίνει, και φέτος, ραντεβού στη Μεσοχώρα Τρικάλων. Από τις 7, έως τις 10 Αυγούστου θα διοργανωθεί το camping, που θα ενσωματώσει και μια σειρά εκδηλώσεις. Παραθέτουμε το σχετικό δελτίο τύπου:

 

Αυτή η εκτροπή δεν πρόκειται να γίνει! Είμαστε πλέον αρκετοί και  αποφασισμένοι. Είμαστε σίγουροι για αυτό

 

Φέτος, στο δεύτερο  camping στη Μεσοχώρα, θα μάθουμε καλύτερα τη διαβίωση στο πλατανόδασος της κοίτης του ποταμού και θα μείνουμε αν χρειαστεί μερόνυχτα ατελείωτα προκειμένου τα εκατομμύρια κυβικά  ανορθολογισμού να μην θάψουν το οικοσύστημα και την τοπική κοινωνία.

 

Στη μικρή Σε – Τσουάν της Ελλάδας, στο σημείο μηδέν του ορθολογισμού! 7, 8, 9 και 10 Αυγούστου, σε ένα  camping με περιεχόμενο, σε μια από τις πιο όμορφες στροφές του Αχελώου. Άνθρωποι από τη  Νότια Πίνδο, μέχρι τις εκβολές του μεγάλου ποταμού, άνθρωποι από όλη την Ελλάδα και ειδικά από τη Θεσσαλία (χώρου άσκησης της ψηφοθηρικής πολιτικής που υπερασπίζεται το έργο) θα συμμετέχουν στο camping και στις εκδηλώσεις γύρω από αυτό.

 

Κάθε απόγευμα, όλες τις ημέρες του camping, θα γίνεται διαχειριστική συνέλευση, όσων εκ των συμμετεχόντων επιθυμούν, και θα οργανώνονται συζητήσεις πάνω στη σχέση κοινωνίας και φύσης. Ειδική συζήτηση – ενημέρωση θα γίνει, για τα παιδιά που θα βρίσκονται στο camping. Αυτό το τετραήμερο του Αυγούστου στη  Μεσοχώρα θα κάνουμε τις πιο δημιουργικές μας διακοπές.

 

Τα ουσιαστικά που θα συμβούν αυτό το διάστημα θα τα συνδιαμορφώνουμε εκεί μαζί!

7 – 8 – 9 και 10 Αυγούστου: Ένα camping με κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο που θα το δώσουμε όσοι θα συμμετέχουμε

 

Πρόγραμμα τετραήμερου camping

Πέμπτη 7 Αυγούστου:

Συνέλευση στο camping

Συγκέντρωση με τη συμμετοχή κατοίκων της περιοχής και κοινωνικές δράσεις

 

Παρασκευή 8 Αυγούστου:

Συναυλία στην πλατεία του χωριού με την Τρικαλινή κομπανία “ΒασίληςΤσιτσάνης”

 

Σάββατο 9 Αυγούστου:

Συναυλία στην πλατεία του χωριού με τον Δ. Πουλικάκο και τους “Άσσους του καράτε”

Κυριακή 10 Αυγούστου:

Πορεία το πρωΐ στο φράγμα της Μεσοχώρας

Το βράδυ παράσταση στην πλατεία του χωριού από τη θεατρική ομάδα του  Nosotros,  βασισμένη στην «Πρόταση Γάμου» του Α. Τσέχωφ

 

Για πρόσβαση στα Τρίκαλα επισκεφτείτε τη σελίδα :

http://www.3kala.gr/nomos_trikalon/prosvaseis.asp

Τηλέφωνο και Διεύθυνση ΚΤΕΛ  Τρικάλων:  24310 73130  – ΟΘΩΝΟΣ 14

 

Για την επικοινωνία με την πανελλαδική κίνηση και για περισσότερες πληροφορίες:

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6984457210

URL: http://aheloos.blogspot.com

e-mail: axeloos2007@gmail.com

 

 

Τι συμβαίνει με το λιθάνθρακα στο Μαντούδι;

Με αφορμή πρόσφατο δημοσίευμα, ο Σύλλογος περιβάλλον και πολιτισμός Δήμου Κηρέως απέστειλε επιστολή στον υπουργό ανάπτυξης κ. Φώλια. Παραθέτουμε το αναλυτικό δελτίο τύπου:

 

Δελτίο Τύπου

 

ΘΕΜΑ: Επιστολή στον Υπουργό Ανάπτυξης σχετικά με τη λιθανθρακική μονάδα στη Βόρεια Εύβοια

 

Ο  kireas.org έστειλε την παρακάτω επιστολή στον Υπουργό ανάπτυξης ζητώντας διευκρινίσεις σχετικά με πρόσφατο δημοσίευμα (25/6 στο Euro2day) που ισχυρίζεται ότι το υπουργείο «τεχνηέντως» καθυστερεί την έγκριση άδειας λειτουργίας για την λιθανθρακική μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στην Βόρεια Εύβοια.

 

Το πλήρες κείμενο της επιστολής ακολουθεί:

 

Κύριε υπουργέ,

 

Καταρχήν, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που λάβατε υπόψη σας τις ενστάσεις της τοπικής κοινωνίας και  επιστρέψατε για επανεξέταση την θετική γνωμοδότηση της ΡΑΕ για την προτεινόμενη λιθανθρακική μονάδα στο Μαντούδι Ευβοίας. Η κίνηση σας έχει αναγνωρισθεί και  εκτιμηθεί δεόντως από το σύλλογο μας και την ευρύτερη κοινωνία της Βόρειας Εύβοιας.

 

Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα (25/6 στο Euro2day) η διοίκηση του ομίλου που προγραμματίζει αυτή την επένδυση δήλωσε στην συνέλευση των μετόχων της ότι το υπουργείο σας «τεχνηέντως» καθυστερεί την έγκριση της αδείας λειτουργίας. Συγκεκριμένα το σχετικό εδάφιο από το δημοσίευμα αναφέρει ότι:

 

«Αναφορικά με την άδεια για τη δημιουργία μονάδας λιθάνθρακα στη βόρεια Εύβοια, η διοίκηση της εταιρίας ανέφερε ότι βρίσκεται σε αναμονή για την έγκριση του υπουργείου Ανάπτυξης, το οποίο όπως σημείωσε «τεχνηέντως» καθυστερεί»

 

Περιμέναμε ένα μικρό χρονικό διάστημα πριν αντιδράσουμε για διάψευση του δημοσιεύματος, το οποίο ίσως και να μην υπέπεσε στην αντίληψη σας.  Ενώ κατανοούμε πλήρως τα πιθανά κίνητρα για μια τέτοια δήλωση, ειδικά σε μια συνέλευση των μέτοχων, θα θέλαμε να εξακριβώσουμε πόσο πραγματικά ευσταθεί.

 

Συγκεκριμένα θα θέλαμε να γνωρίζουμε:

 

(1) αν το  υπουργείο έχει δώσει οποιουδήποτε είδους διαβεβαιώσεις στον επενδυτή για αναμενόμενη  «έγκριση» της αίτησης αδειοδότησης για τη μονάδα στη Βόρεια Εύβοια.

 

(2) αν το ενδεχόμενο της «μη έγκρισης» ή απόρριψης  της συγκεκριμένης αίτησης αδειοδότησης είναι υπαρκτό, μιας και το δημοσίευμα κάνει λόγο για «έγκριση» και όχι «απόφαση αδειοδότησης» που είναι το σωστό.

 

(3). Θα θέλαμε, επίσης, να γνωρίζουμε κατά πόσο ακριβές είναι αυτό που σας επισυνάπτεται, δηλαδή, ότι το υπουργείο σας «τεχνηέντως» καθυστερεί την απόφαση αδειοδότησης («έγκριση» κατά τον επενδυτή). Δηλαδή, αν η επιστροφή της συγκεκριμένης αίτησης αδειοδότησης  στη ΡΑΕ είναι μέρος μιας καθυστέρησης που εσκεμμένα μεθοδεύει το υπουργείο σας όπως ισχυρίζεται το σχετικό δημοσίευμα. Ποιος είναι ο μέσος χρόνος διεκπεραίωσης αναλόγων αιτήσεων και που οφείλεται η καθυστέρηση στην απόφαση επανεξέτασης αυτής της γνωμοτοδότησης;

 

Θέλουμε να πιστεύουμε, και δεν έχουμε λόγο να μην το πιστεύουμε, ότι η κρίση της αίτησης αδειοδότησης θα είναι αντικειμενική, στηριζόμενη πάνω στα κριτήρια και διαδικασίες που ορίζει η σχετική νομοθεσία, και ότι το παραπάνω δημοσίευμα είναι αναληθές.

 

Όπως αντιλαμβάνεστε όμως η κυρίαρχη ειδησιογραφία των ημερών  έχει ευαισθητοποιήσει ιδιαίτερα την τοπική κοινή γνώμη σε τέτοιου είδους δηλώσεις, όταν, μάλιστα, έρχονται από ισχυρούς ομίλους και εμπλέκουν το υπουργείο σας.  Φανταζόμαστε ότι η ίδια ευαισθησία  σε τόσο σοβαρά θέματα διακατέχει  το υπουργείο σας και εσάς προσωπικά.  

 

Θα επιθυμούσαμε  μια δημόσια απάντηση επί των παραπάνω ερωτημάτων για προφανείς λόγους. Αυτός έξαλλου είναι ο λόγος που αυτή η επιστολή είναι δημόσια. Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την προσοχή σας και με ανυπομονησία περιμένουμε την απάντηση σας

 

Με εκτίμηση

 

Σύλλογος Περιβάλλον και Πολιτισμός του Δήμου Κηρέως  – kireas.org

 

Θα βρείτε  το πλήρες δημοσίευμα  στον παρακάτω σύνδεσμο www.euro2day.gr/article/341611/ArticleDetails.aspx

 

 

Αλιβέρι: ο λιθάνθρακας προχωρεί, το φυσικό αέριο καρκινοβατεί

Ενώ οι διαδικασίες για την κατασκευή μονάδας λιθάνθρακα προχωρούν, η μονάδα φυσικού αερίου (υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει τις υπάρχουσες μονάδες μαζούτ) έχει βαλτώσει. Το αποτέλεσμα: μαζούτ και λιθάνθρακας είναι η μόνη ορατή προοπτική για το Αλιβέρι. Ας δούμε, όμως, το ιστορικό της υπόθεσης:

• Το Δεκέμβρη του 2004, το Δ.Σ. της ΔΕΗ αποφασίζει την κατασκευή μονάδας φυσικού αερίου, ισχύος 400 MW ( προβλεπόμενος χρόνος ένταξης στο σύστημα το 2008 )
• Στις 17/5/2005, το Δ.Σ. της ΔΕΗ επαναλαμβάνει και δημοσιοποιεί την ίδια απόφαση
• Στις 18/4/2006, το Δ.Σ. της ΔΕΗ εγκρίνει τους βασικούς όρους της διακήρυξης, για την κατασκευή μονάδας ισχύος 370 – 420 MW (προφανώς, έχει κατατεθεί η σχετική αίτηση στη ΡΑΕ)
• Στις 3/10/2006, ανακοινώνεται από το γραφείο τύπου της ΔΕΗ ότι ο προβλεπόμενος χρόνος ένταξης στο σύστημα είναι το καλοκαίρι του 2009
• Στις 24/7/2007, το Δ.Σ. της ΔΕΗ επικυρώνει το διαγωνισμό για την κατασκευή μονάδας ισχύος 427,4 MW στην εταιρεία ΜΕΤΚΑ (μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη ούτε, καν, η άδεια παραγωγής της μονάδας)
• Την 1/8/2007, το γραφείο τύπου της ΔΕΗ ανακοινώνει ότι έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την κατασκευή μονάδας ισχύος 400 MW, με χρόνο ένταξης το 2009
• Στις 5/10/2007, μετά από θετική γνωμοδότηση της ΡΑΕ, το υπουργείο ανάπτυξης υπογράφει την άδεια παραγωγής για μονάδα ισχύος 360 – 400 MW
• Στις 17/10/2007, η ΔΕΗ ανακοινώνει την υπογραφή σύμβασης με την εταιρεία ΜΕΤΚΑ (συμφερόντων Μυτιληναίου) για την μελέτη, προμήθεια, μεταφορά,εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία μονάδας ισχύος 427,4 MW. Το συμβατικό τίμημα είναι 219,16 εκ. € και ο προβλεπόμενος χρόνος θέσης σε εμπορική λειτουργία είναι 27 μήνες (δηλαδή, τον Ιανουάριο του 2010
• Στις 27/12/2007, ανακοινώνεται από τη ΔΕΗ ότι άρχισε η κατασκευή μονάδας ισχύος 400 MW

 Αυτά στα χαρτιά. Για το τι έγινε και το τι γίνεται στην πράξη διαβάστε το παρακάτω δημοσίευμα της εφημερίδας “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”, στις 14/7/2008.

“Σε ένα άνευ προηγουμένου φιάσκο εξελίσσεται η υπόθεση του νέου εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ στο Αλιβέρι, το οποίο περιμένει πώς και πώς το σύστημα για να έχουμε επάρκεια ηλεκτρικού.

Η κατασκευή του θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει από πέρυσι τον Οκτώβριο, ώστε να μπορεί να προσφέρει ενέργεια 417 μεγαβάτ, τον Δεκέμβριο του 2010.

Ωστόσο, μέχρι σήμερα καμία ουσιαστική εργασία δεν έχει αρχίσει, το όλο έργο βρίσκεται στον αέρα, ενώ η ανάδοχος εταιρεία ΜΕΤΚΑ ζητεί να υπογραφεί συμπληρωματική σύμβαση, καθώς ελάχιστα ισχύουν από τα όσα προβλέπονται στην αρχική σύμβαση. Οπως υποστηρίζει, δεν ισχύει η χωροθέτηση της μονάδας, τα μεγέθη της και το χρονοδιάγραμμα κατασκευής της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το πραγματικό κόστος κατασκευής. Επιπλέον, ακόμη και τώρα να ξεκινούσε η κατασκευή της, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει έπειτα από 27 μήνες, όπως προβλέπεται στη σύμβαση. Ο λόγος είναι ότι τα έργα κατασκευής του αγωγού, που θα την τροφοδοτήσει με φυσικό αέριο, καθυστερούν και αυτά.

Σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ΔΕΗ, που ίσχυαν τον περασμένο Απρίλιο, η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής δεν μπορεί να ξεκινήσει πριν από τον Ιούνιο του 2010. Ο λόγος που πήραν τη συγκεκριμένη εξέλιξη τα πράγματα δεν είναι άλλος από τη βιασύνη της σημερινής διοίκησης της ΔΕΗ να αναθέσει το έργο, όταν ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι η κατασκευή του θα αντιμετωπίσει προβλήματα με την Αρχαιολογία, ενώ υπήρχε και αβεβαιότητα για τον χρόνο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου. Τα θέματα αυτά είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Η «Ε» ήδη είχε γράψει στις 5 Νοεμβρίου 2007 για το πρόβλημα των αρχαίων και στις 8 Απριλίου 2007 για το πρόβλημα με την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου.

Σήμερα, το κύριο πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι αυτό της χωροθέτησης της μονάδας και των κυριότερων συμπληρωματικών έργων. Για παράδειγμα, ΔΕΗ και ΜΕΤΚΑ δεν έχουν συμφωνήσει ακόμη στη λύση που θα δοθεί για το σύστημα ψύξης. Η πρώτη προτείνει η ψύξη να γίνει με θαλασσινό νερό, αλλά οι αγωγοί που θα το μεταφέρουν να είναι υπέργειοι, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα με την Αρχαιολογία. Ο ανάδοχος (ΜΕΤΚΑ) υποστηρίζει ότι η λύση αυτή είναι περισσότερο χρονοβόρα, τεχνικά επισφαλέστερη, ενώ αλλάζει τα χαρακτηριστικά του έργου και αυξάνει το κόστος του. Αντιπροτείνει δε την κατασκευή πύργου ψύξης.

Επιπλέον, ζητεί να υπογραφεί συμπληρωματική σύμβαση, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 27 της αρχικής σύμβασης, αποκλειστικά λόγω των καθυστερήσεων που αναμενόταν ότι θα προκαλέσει η Αρχαιολογία. Σε κάθε περίπτωση, ΔΕΗ και ΜΕΤΚΑ ανταλλάσσουν επιστολές, υπερασπιζόμενες η κάθε μία τις θέσεις της. Από την πλευρά της ΔΕΗ δεν λείπουν και οι υπαινιγμοί σε βάρος της ΜΕΤΚΑ για έλλειψη πνεύματος συνεργασίας, τους οποίους βέβαια απορρίπτει η δεύτερη.

Πάντως, το ερώτημα παραμένει για το επίπεδο της προετοιμασίας που έκανε η ΔΕΗ προκειμένου να αναθέσει ένα τόσο σημαντικό έργο. Το ζητούμενο είναι ποιος θα πληρώσει. Η ΔΕΗ προσπαθεί να αποφύγει κατά το δυνατόν το επιπλέον κόστος που θα προκαλούσε η υπογραφή της συμπληρωματικής σύμβασης, ενώ η ΜΕΤΚΑ από την άλλη θεωρεί κάτι τέτοιο αναπόφευκτο.

Βέβαιο, πάντως, είναι ότι θα πληρώσει ο καταναλωτής. Κατ’ αρχάς με διακοπές στην ηλεκτροδότηση, που θα συνεχιστούν, καθώς τη συγκεκριμένη μονάδα την έχει ανάγκη το σύστημα όσο τίποτε άλλο. Δευτερευόντως, με το επιπλέον κόστος με το οποίο επιβαρύνει τη ΔΕΗ η σκανδαλωδώς ελλιπέστατη προετοιμασία για ένα τόσο σημαντικό έργο, όταν τα προβλήματα ήταν γνωστά από χρόνια.

 

Ακόμη και ένα ευρώ να μην επιβαρυνθεί η ΔΕΗ, η καθυστέρηση λειτουργίας της νέας μονάδας κοστίζει τεράστια ποσά, αφού υποχρεώνει τη ΔΕΗ να εντάσσει τις παλαιές πετρελαϊκές μονάδες του Αλιβερίου και του Κερατσινίου με τους χαμηλούς βαθμούς απόδοσης.

Κατά τα άλλα, η διοίκηση της ΔΕΗ επιχειρηματολογεί για το υψηλό κόστος του πετρελαίου και την ανάγκη αύξηση των τιμολογίων, αφήνοντας στην άκρη το κόστος που προκαλούν επιλογές όπως στην περίπτωση της SIEMENS και του Αλιβερίου.”